همانطور که در مقاله پیش گفته شد کانادا کشوری در شمال قاره آمریکا است. مساحت این کشور 9.98 میلیون کیلومتر مربع و دومین کشور پهناور جهان می باشد. این کشور همسایه شمالی ایالات متحده آمریکا است و از ده استان و سه قلمرو تشکیل شده است . در این مقاله سعی می کنیم قلمروهای پهناور و دوردست این کشور که دارای فرهنگ و طبیعتی چشمگیر هستند را بررسی کنیم و عجایبش را با شما سهیم شویم.
سه قلمروی این کشور نوناووت، قلمروهای شمال غرب و یوکان نام دارند .
قلمرو نوناووت :
نوناووت ( Nunavut) به زبان محلی “سرزمین ما” معنی می دهد و شعار این قلمرو “سرزمین ما, قدرت ما”است .
قلمرو نوناووت
نوناووت در شمال شرقی کانادا واقع است و علاوه بر سرزمین شامل تعداد زیادی مجمع جزایر است . از جزایر الیزمز تا شمال بخشهای شرقی و جنوبی جزیره ویکتوریا در غرب و همه جزیره های هادسون ,جیمز و ونوا بای و همینطور جزیره ایزمیسکی در جنوبی ترین منطقه , همگی به این قلمرو تعلق دارند. ایستگاه هواشناسی یوریکا (eureka) در جزیره الیزمر همیشه متوسط پایین ترین دمای سالانه در کانادا را گزارش میکند. مرکز این قلمرو ایکالویت (Iqaluit) درجزایر بافین است .
این قلمرو بزرگترین قلمرو کانادا است . وسعت این قلمرو بیش از 175000 کیلومتر مربع, یعنی بیشتر از اروپای شرقی است. در عین حال بدلیل نزدیکی به قطب کم جمعیت ترین و شامل دور افتاده ترین مناطق کانادا و دنیا مثل شمالیترین سکونتگاه دائمی انسان در دنیا به نام آلرت(Alert) که در این قلمرو قرار دارد.جمعیت این منطقه وسیع که پنجمین زیر مجموعه کشوری (sub –country) در دنیاست تنها حدود سی و شش هزار نفر می باشد که تقریبا هشتاد و پنج درصد آنها inuit یا بومیان این منطقه هستند .اینوتها بومیان کانادایی هستند که خود را اسکیمو نمی دانند.
اینوت ها در کانادا
منطقه آلرت یا هشدار که در بالا ذکر شد تنها 817 کیلومتر از قطب شمال فاصله دارد و بر روی جزیره “السمیر” واقع است. جمعیت ثابت این محل پنج نفر است و یک ایستگاه هواشناسی جهانی و ایستگاه ارتشی دولت کانادا به همراه تجیزات مخابراتی دیگر در آن بنا شده است .
نوناووت دارای مرز بلندی با قلمرو شمال غربی است و از سمت جنوب با چند جزیره با استان قدیمی مانیباتو که بیشتر ساکنان بومی کانادا در آن زندگی می کنند, هم مرز است . این قلمرو قسمتی از سرزمین اصلی و اکثر جزیره های قطب شمال و تمامی جزایری که در خلیج های جیمز و هایدسون و جزیرهای بلچر و جزایر ونوا بی (Bay Ungava) که در گذشته به قلمرو شمال غربی تعلق داشت را شامل می شود و در جنوب غربی با ایالت ساسکاچوان هم مرز است.
ایجاد استان نوناووت که قبلا قسمتی از سرزمین های شمال غربی بود در سال 1999 محقق شد و اولین تغییر مرزی مهمی بود که بعد پیوستن نیوفنلاند به کنفدراسیون در سال 1949 در نقشه سیاسی کانادا اتفاق افتاد .
جمعیت شناسی
تا سال 2016، نوناووت قلمرویی با کمترین ساکنین در کانادا بود، اکنون این عنوان به یوکان تعلق دارد. در حال حاضر، این قلمرو سریع ترین رشد جمعیت در کشور را دارد، به طوری که در سالهای 2011 و 2016 میزان رشد به 12.7 درصد افزایش یافت : (جمعیت از 31906 به 35944 افزایش یافته است). علاوه بر این افزایش جمعیت نوناووت بیشترین نرخ باوری در کشور را دارد به طوری که به طور متوسط در ازا هر زن 2.9 کودک متولد می شود، که به خوبی از میانگین ملی 1.5 بیشتر است. این رشد سریع نوناووت یکی دیگر ازدلایل تمایز مهم این قلمرو است و آن را به جوانترین قلمرو در کانادا تبدیل کرده, به طوری که حدود 30 درصد از جمعیت نوناووت زیر سن 14 سال (طبق آمار سال 2016 ) دارند.
اقتصاد
استخراج منابع همیشه پایه و اساس اقتصاد نوناووت بود. بعد از برچیده شدن صنعت شکار نهنگ در اواخر قرن نوزدهم و پایان تجارت خز در دهه 1930، توسعه اقتصادی در نوناوویت رو به افول گذاشت . علیرغم این ، در دهه های پس از جنگ جهانی دوم ، نوناووت شاهد موجی از کاوش های معدنی و نفت بود. دولت کانادا و شرکت های خصوصی شروع به بررسی وبهره برداری از منابع طبیعی این قلمرو، بدون نظرخواهی از ساکنین بومی این قلمرو کردند. در دهه 1960 که ارتباطات گسترش یافت، دولت کانادا با برنامه همکاری توسعه مشاغل (به عنوان مثال، شیلات تعاونی در خلیج کمبریج ) برای کمک به ارائه فرصت های شغلی به بومیان نوناووت راه را برای همکاری بین بومیان و کانادا باز کرد. از دهه 1960، اقتصاد Nunavut گسترش یافت. این توسعه شامل تجارت ساحلی و دریایی، بازسازی منابع تجدید پذیر، هنر و صنایع دستی، گردشگری و بخش خدمات است که همچنان در حال گسترش می باشد تا برای ایونیت ها یا همان ساکنان بومی نوناووت فرصتهای اقتصادی و پیشرفت فراهم شود.
نفت و گاز
پس از جنگ جهاني دوم گسترش توسعه اقتصادي جهانی از یک طرف و فراواني نفت ارزان قیمت در نوناووت، تاثیر شگفت آوری در نوناووت گذاشت . اکتشاف نفت در دهه های 1950 و 1960 در جزایر مختلف به حدی افزایش پیدا کرد که در ده هفتاد باعث بروز برخی بحرانهای محلی شد.
جزیره کامرون آیلند تنها سایتی است که برای تولید نفت تجاری در نوناووت توسعه پیدا کرده است. کمپانی سانکر (suncor) از 1980 تا1996 تنها کمپانی بود که نفت خام سبک را به مناطق جنوب غربی تا مونترال می برد.حفاری نفت و گاز در نقاطی به محیط زیست آسیب جدی می زد تا اینکه در سال 2016 دادگاه فدرال این حفاری ها را ممنوع کرد با این شرط که این ممنوعیت هر پنج سال یکبار باز بینی شود.
آب و هوا
آب و هوا در قلمرو وسیع نوناووت متغییر است. اما کل منطقه، زمستان های طولانی سرد و تابستان های سرد را تجربه می کند. نوناووت سردترین و خشک ترین قلمرو کانادا است. بارندگی سالانه بسیار کم است. بخش های بزرگی از جزایر آرچیپه لاگو (Archipelago)، به خصوص نیمه شمالی آن منطقه، تنها 100 تا 200 میلی متر بارش سالانه دارد و از این نظر در طبقه بیابان قطبی قرار می گیرد. در گرمترین مناطق گاهی در تابستان دما به 30 درجه سانتیگراد میرسد, و در زمستان دما در گرمترین مناطق -15 تا -40 درجه است. درجه حرارت در گریس فیورد، که جزو سردترین مناطق نوناووت است، به ندرت به بالاتر از صفر درجه در تابستان می رود و اغلب تا 50- درجه سانتی گراد در زمستان افت می کند. در بهار دمای این منطقه روزانه بین 10 تا 20 درجه زیر صفر است . تاثیرات گرم شدن هوا در قطب شمال بسیار شدیدتر از مناطق دیگر است.این تغییرات در نوناووت باعث ذوب شدن یخهای اولیه, کاهش یخ دریا, عقب نشینی یخچالهای طبیعی و مشکلات دیگر می شود که به نوبه خود تهدیدکننده گونه های ارزشمند جانوری مثل خرس قطبی, فک دریایی, شیر دریایی و گوزن شمالی و گونه های دیگری است که محصولات بومیان منطقه منوط به آنها می باشد. در عین حال ذوب شدن یخهای اولیه به زیرساختهای نوناووت آسیب جبران ناپذیری میزند.
گیاهان و حیات وحش :
علیرغم اینکه نوناووت پوشش درختی ندارد اما مجموعه ای گسترده از گیاهان و جانوران را می توان در جای جای این قلمرو یافت. درختچه ها ,گیاهان ,قارچها, انواع نادر گلسنگها و در حدود دویست گونه گیاهان گلدار در خاک کم عمق نوناووت می رویند.
خرس قطبی نوناووت
این قلمرو محل زندگی ده ها پستاندار شامل خرس قطبی، گوزن بومی، بوفالو قطبی بومی، روباه قطب شمال، گرگ قطب شمال، خرگوش قطب شمال و موش صحرایی قطبی می باشد. در این قلمرو همچنین بیش از 100 گونه پرنده زندگی می کنند که بیشتر مانند پنگوئن, سهره نیلی, اردکها, غازها, لک لکها, پنگوئن غواص, سهره دریایی و پرستوی دریایی، پرندگانی مهاجر هستند. تنها جغد برفی, زاغها و باقرقره ها تمام طول سال را در نوناووت زندگی می کنند. پستاندارن دریایی که در آبهای این قلمرو و بیشتر در آرچیپلاگو زندگی می کنند شامل شیردریایی, فکهای حلقه دار, فکهای ریشدار, ماهی خاویار, نهنگ قطب شمال و گونه های دیگر نهنگ می شود.
نیروی کار:
در سال 2016، بالاترین نرخ بیکاری سالانه کشور به قلمرو نوناووت با نرخ 14.9 درصد تعلق داشت. بزرگترین کارفرمای این سرزمین، دولت نوناووت است، با این همه در سال 2018 تنها 50 درصد از جمعیت نوناووت جزو کامندان دولت بودند. علاوه بر اشتغال دولت, مشاغل جدید در ساخت و ساز، استخراج معادن, استخراج مواد معدنی, بخش ماهیگیری و گردشگری به وجود آمده که به بیکاری در این منطقه به سرعت کاهش یابد.
قلمرو یوکان
این قلمرو غربی ترین و کوچکترین قلمرو کانادا به مساحت نیم کیلومتر مربع است و تا سال 1898 جزو نواحی شمال غربی بود که از آن جدا شد.
قلمرو یوکان کانادا
مرکز این قلمرو وایت هورس (white horse ) نام دارد که جمعیتی حدود 28 هزار نفر تا 35 هزار نفر در آن سکونت دارند. این مرکز تنها شهر این قلمرو است. بعلاوه یوکان سه خرده شهر به نامهای فارو و داوسون و دریاچه واتسون دارد.
نام این قلمرو برداشته از رودخانه یوکان (Yukon) است که در زبان بومی “رودخانه بزرگ” معنی می دهد.
این قلمرو شعاری مخصوص ندارد اما دارای پرچم اختصاصی است .
بومیان این منطقه که به بیش از هشت زبان مختلف صحبت می کنند نوادگان گروهی از مهاجرین اولیه هستند که حدود ده تا بیست و پنج هزار سال پیش , زمانی که یخها ذوب نشده بود و دو قاره را وصل می کرد, از آسیا به کانادای شمالی آمدند.
تاریخ یوکان
یوکان در جنوب شمالگان قرار دارد از این رو در بیشتر مناطق شمالی آن آب و هوای قطبی با تابستانهای کوتاه و زمستانهای بلند و سرد حکم فرما است. کاشفان روسی اولین کسانی بودند که در قرن هفده هم در حالی که در سواحل آلاسکا کشتی رانی می کردند به این سرزمین برخوردند و شروع به داد و ستد با مردم بومی آنجا کردند.
کاپیتان روسی “ویتوس جناسن برینگ” اولین کسی بود که قله سنت الیس (saint Elias) را نام گذاری کرد. کاشفان دیگر سریعا به این منطقه آمدند و طولی نکشید که بومیان پوست و خز خود را با تنباکو , اسلحه و دیگر کالاهای اروپایی معاوضه میکردند. در مارچ 1867 روسیه آلاسکا را به آمریکا فروخت و اینبار تجار و کاشفان آمریکایی با بومیان یوکان معامله کردند. کم کم کاشفان طلا هم وارد یوکان شدند و بدنبال طلا در رودخانه یوکان و رودخانه استوارت ریور شروع به معدن کاری و گشتن رودخانه ها کردند تا اینکه در سال 1896 رگه بزرگی از طلا در بنانزا گریک (Bonanza Greek) پبدا شد. خبر کشف طلا باعث شد تا در سال بعد حدود چهل هزار نفر جوینده طلا به سمت شمال سرازیر شوند. از نظر تاریخی این یورش طلا به واقعه klondike مشهور است. یورش طلا اثر چشمگیری بر ساکنین اولیه ( بومی) این منطقه داشت. بخش بزرگی از حیوانات در طول رودخانه شکار شده بودند و آتش سوزیهای جنگلی بخشهای بزرگی از محل زندگی آنها را نابود کرده بود. خانواده ها برای تهیه غذا و پوست مجبور به طی مسافتهای طولانی بودند. البته مهاجران جدید به همراه خود اسب و تفنگ شکاری و دیگر کالاها را برای معامله با قلمرونشینان آورده بودند. در زمان یورش طلا دولت فدرال کانادا یک ساختمان فرمانداری در یوکان ساخت و قلمرو دارای موقعیت سیاسی جداگانه به همراه کمیته قانون گذاری برگزیده در سال 1898 شد.
جمعیت ثابت یوکان در 1950 تا 1960 تقریبا دوبرابر شد و به رشد خود ادامه داد و از آنجا که بیشتر فعالیتهای اقتصادی در وایت هورس تمرکز داشت در سال 1953 مرکز یوکان از شهر داسون به وایت هورس انتقال یافت.
زمین و منابع
از لحاظ جغرافیایی، بخش عمده ای از یوکان، یک فلات زیر قطبی است که در طول کوهها کشیده شده است. تنها استثناء دشت ساحلی قطب شمال است که به صورت باریکه ای از شرق منطقه آلاسکا، با شیب تند از داخل کوه های بریتانیا به سمت دریای بیوفورت (beaufort) می رود. فلات یوکان توسط کوه های Selwyn و Mackenzie در شرق محدود شده است. جنوب غربی یوکان در نزدیکی رشته کوهای سنت الیاس (saint Elias) و کوهستان ساحلی (coast mountains) قرار دارد که از بالاترین قله های کانادا محسوب می شود . کوه لوگان (mont Logan) با ارتفاع 5959 بلندترین کوه در کانادا و دومین کوه بلند آمریکای شمالی است. بسیاری از کوهها با قله های دائمی یخ پوشیده شده – که بزرگترین میدان های یخ پوشیده غیر قطبی در شمال امریکا هستند- با وجود نزدیکی به اقیانوس آرام مستقیما دسترسی به این اقیانوس را قطع کرده اند.
آب و هوا
تابستان ها گرم و غالبا داغ هستند، اما گاهی باد خنکی از شمال به سمت جنوب می وزد. گرمترین دما ثبت شده در یوکان – در تاریخ 14 ژوئن 1969 در قسمت مایو – 36.1 درجه سانتی گراد بوده است. بارش به طور کلی کم است، زیرا کوه های بالا در جنوب غربی، دسترسی به هوای مرطوب را می بندند. زمستان ها سرد هستند گرچه هوای اقیانوس آرام گاهی به بخشهایی از جنوب غربی می وزد و هوای ملایمتر و گرمتری را ایجاد میکند.سردترین هوا در یوکان و کل کانادا مربوط به سال 1974 است که در شمال غربی دریاچه کلوان (kluane lake ) ثبت شده است.
اقتصاد
پایه اقتصاد یوکان همیشه استخراج مواد اولیه بوده است. خز به عنوان اولین و اصلی ترین کالای تجاری، همچنان تهیه و صادر می شود. علیرغم کاهش اهمیت خز در اقتصاد به طور کلی، تهیه خز هنوز یکی از منابع حیاتی درآمد محسوب می شود. در طول یک دوره کوتاه اما مبهوت کننده در شروع قرن 21، شکار نهنگ قطبی تنها در جزیره هرشل ، بندری در امتداد ساحل قطب شمال، منبع درآمد شده بود . اقتصاد وابسته به معدن گاهی در معرض سود دهی معکوس است برای مثال در 1980 تمامی معادن مهم یوکان به علت افت بازارهای جهانی بسته شد و بحران جدی در منطقه بوجود آورد که حتی باعث کاهش جمعیت شد.
کشاورزی
کشاورزی در زمان یورش طلا فعالیت پر اهمیتی بود، اما بعد از آن به دلایل مختلفی مثل هزینه های بالا، سود کم, خاک حاشیه ای, محدودیت های اقلیمی, عوارض زمینی و بهبود حمل نقل که باعث واردات محصولات کشاورزی ارزان به منطقه گشت, صنعت کشاورزی به فراموشی سپرده شد .امروزه با کمک فناوری های نوین و علاقه سیاسی دولت, کشورزی رشدی کُند ولی دایمی دارد. اگرچه کمک دولت یوکان محدود است اما کشاورزی را به عنوان وسیله ای برای تنوع بخشیدن به اقتصاد قلمرو تشویق می کند.
صنعت
بخش تولید به طور دائم به اقتصاد قلمرو کمک می کند. کالاهای ساخته شده یوکان شامل مبلمان، پنجره های وینیل، خرپاها، مواد چاپی، شکلات، لباس، صنایع دستی و تزینات از جنس طلا است.
تولید تجاری منابع تجدید پذیر در جنگلهای قلمرو مثل کشاورزی، ماهیگیری، دامداری و شکار تفریحی، در سال های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است.در جوامع کوچکتر و مناطق برون شهری , ماهیگیری وشکار جزو لاینفک فعالیت های اقتصادی این مناطق هستند.
نیروی کار
در سال 2016 نرخ بیکاری سالانه یوکان 9.2 درصد در مقایسه با نرخ ملی 7.7 درصد بود. در بخش صنعت، بیشترین تعداد یوکانرها در اداره عمومی، مراقبت های بهداشتی و اجتماعی و خرده فروشی مشغول به کار هستند. اشتغال در یوکان در بسیاری از صنایع به طور فصلی است که منجر به ورود نیروی کار مهاجرتی در این فصول شده است.
قلمروی شمال غربی:
این قلمرو در سرزمینهای شمال غربی و مرکز کانادا واقع شده، در مرز شرقی به نوناووت می رسد و در مرز غربی توسط یوکان و از جنوب با تمام مناطق جنوبی آلبرتا و استان ساسکاچوان و شمال شرقی استان بریتش کلمبیا هم مرز است.
قلمرو شمال غربی کانادا
مساحت این قلمرو حدود ۱٬۳۵۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع و در سال ۲۰۱۳ جمعیت آن ۴۳٬۵۳۷ نفر بودهاست که نسبت به ۲۰۱۱, پنج درصد رشد داشتهاست. قلمرو شمال غربی پرجمعیتترین قلمرو در شمال کانادا است. این قلمرو پرچم مخصوص به خود را دارد اما شعار ندارد.
زمین و منابع
قلمرو شمال غربی شامل سه منطقه اصلی: Archipelago قطب شمال در شمال، سرزمین اصلی قطبی Arctic و منطقه دره مکنزی ” Mackenzie” است. سرزمین اصلی قطبی ، گاهی اوقات به عنوان زمین های بی آب و علف شناخته می شود، در دره مکنری به سمت غرب ردیفی از درختان به چشم می خورد. بارش از سمت اقیانوس به طور گهگاهی به چشم میخورد, این بارشها در منطقه مکنزی بیشتر است.
تاریخ
این نام در اصل برای قلمرویی که در سال 1870 از شرکت خلیج هادسون و بریتانیای کبیربه دست آمد. سرزمین روپرت (Rupert land) بعدها قلمرو شمال غربی اطلاق شد. در سال 1880، بریتانیا جزایر قطب شمال را به کانادا واگذار کرد که به وسعت قلمرو شمال غربی افزود .این واگذاری به دولت کانادا از تمایلات جان مک دونالد (sir john mac donald) برای ساختن قلمرو وملتی انگلیسی برای محافظت از انگلیس در برابر تهدید آمریکای شمالی بود.
سرزمین اصلی قطب شمال
سرزمین اصلی قطب شمال در واقع سپر کانادا را تشکیل می دهد. قدیمی ترین سنگهای کانادا (3.96 میلیارد سال) در شرق دریاچه بزرگ خرس(Great bear) یافت شده است. ورقه های یخ مربوط به قرن چهارم پیش از میلاد سطح آن منطقه را صاف کرده و چیزی جز بستر سنگی باقی نگذاشته است. در مکان هایی که یخ ذوب شده سنگ ها, شن و ماسه باقی می مانند. به طور کلی این قلمرو سطحِ صخره ای با شیب ملایم و ارتفاع کم است که رودخانه هایی پر پیچ و خم همانند هزار تو و دریاچه هایی با اشکال نامنظم دارد.
گیاهان این منطقه از نوع تاندرا است که معمولا شامل میزان قابل توجهی درختچه های کوتاه است. در مکانهای سرپوشیده تا جایی که در معرض جریان آب های داخلی باشند، درختچه های کوتاه ممکن است از اراضی وسیع جنگی تا جنوب و غرب گسترش یابند.
مراکز شهری
پرجمعیت ترین مراکز کوچک شهری در مناطق شمال غربی در ناحیه دره مکنزی واقع شده است که یولونایف پایتخت بزرگترین شهر است. این مرکز به عنوان مرکز استخراج طلا بوده و در سال 1967 به پایتخت قلمرو تبدیل شد. درعین حالی که بسیاری از شهرک های شمال غربی، به طور قابل توجهی کوچکتر از یولونوف هستند، به دلایل مختلف از اهمیت برخوردارند. برای مثال فورت اسمیت ( Fort Smith )، مرکز اصلی اداری قبل از تبدیل شدن به یولونوف، پایتخت بوده است، و همچنان در منطقه مرکزی باقی مانده است.
اقتصاد
استخراج منابع اصلی معدنی، پایه و اساس اقتصاد مناطق شمال غربی است. خز، در حال حاضر اهمیت کمتری پیدا کرده است. شکار تجاری نهنگ در اوایل قرن بیستم غیر قانونی شد. از دهه 1930, معادن به مهمترین پایه اقتصاد برای نواحی شمال غربی تبدیل شده و بغیر از صنعت خدمات (service industry) که قبلا گفته شد, بقیه صنایع و فعالیت های اقتصادی دیگر در مقام پایینتری قرار می گیرند.
کشاورزی
کشاورزی در قلمرو مناطق شمال غربی اهمیت بسیار کمی دارد. در سالهای پس از جنگ جهانی اول تلاشهای کمی در زمینه کشاورزی مانند تبلیغ کشاورزی و نیز تدریس تکنیک های کشاورزی به کودکان بومی شد . اگرچه این تلاش ها کوتاه مدت بودند, اما اثرات دراز مدتی به دلیل پاکسازی زمین, معرفی و کاشت گیاهان و علف های جدید بر محیط زیست شمال گذاشتند. در نهایت، بازار خرید کوچک , خشکسالی تابستانی و محدودیت خاک مناسب کشاورزی مانع جدی برای کشاورزی در قلمرو شمال غربی بود. بهبود حمل و نقل اغلب باعث راحت تر شدن واردات محصولات کشاورزی ارزان تر از جنوب شد. امروزه، فقط چند باغ و بازارفروش محصولات محلی در دره رودخانه “هی ریور”(hay river) فعالند.
معدن
معادن بخشی جدایی ناپذیر از اقتصاد مناطق شمال غربی است. در طول سالها، تمرکز استخراج معادن در منطقه از فلزات اولیه و ارزشمند (از قبیل اورانیوم ، طلا ، سرب و روی ) به سمت الماسهای اولیه جهت پیدا کرده است . به عنوان مثال، الماس درمنطقه لدوگرَ( Lac de Gras) که در 300 کیلومتری شمال Yellowknife واقع شده , توجه زیادی در دهه 1990 را به خود جلب کرد. کشف نخستین لوله کیمبرلیتی – نوعی از سنگهای مخروطی شکل که اغلب شامل الماس است – در سال 1990 به یکی از بزرگترین یورشها به قلمرو حتی تا چند سال بعد منجر شد.
معادن الماس قلمرو شمال غربی کانادا
در حال حاضر چهار معدن در قلمرو نواحی غربی مشغول به کار هستند. سه معدن الماس و یکی تنگستن استخراج می کنند. ارزش کل تولید مواد معدنی در نواحی شمال غربی از حدود 6.8 میلیون دلار در سال به بیش از 2 میلیارد دلار در سال 2010 افزایش یافت که حدودا 200 درصد بالا رفته است.
معادن حدود 3000 نفر یا حدود 14 درصد نیروی کار قلمرو را استخدام می کنند و در بخش خدمات صنعتی مانند کشف معدن به استخدام، کمک قابل توجهی می کنند.
نیروی کار
در سال 2016، دولت بیشتر مردم را در حوزه های اداره دولتی، مراقبت های بهداشتی و اجتماعی و خرده فروشی استخدام می کرد و با این همه در همان سال با نرخ 10.6 درصد، قلمرو شمال غربی در زمره بالاترین رتبه بیکاری در کشورکانادا بود.